بدون شک، مهمترین ویژگی مواد پلاستیکی، به عنوان یک خانواده عمومی، گستردگی آنهاست. در راستای ارتقای سطح دانش همکاران و عزیزان در زمینه تکنولوژی تزریق پلاستیک; مطالب زیر در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است. آشنایی با علم پلیمر در راستای قالبسازی علمی ، سریع و ارزان در صنعت تزریق پلاستیک بسیار مهم می باشد. از این رو امیدواریم تا مطالب زیر بتواند به علاقه مندان این صنعت برای ساخت قطعات پلاستیکی کمک شایانی کند. در ادامه به بررسی اجمالی فرآیند قالب گیری با کمک گاز در طراحی و ساخت قالب های تزریق پلاستیک پرداخته می شود.

بررسی اجمالی فرآیند قالب گیری با کمک گاز

به عبارت ساده تر، فرآیندهای قالب گیری به کمک گاز مانند هر فرآیند قالب گیری تزریقی معمولی با تزریق مذاب پلیمری به یک حفره با تهویه خوب آغاز می شود.

کانال‌های گاز به‌عنوان مجرای داخلی در امتداد قطعه عمل می‌کنند تا از یک راهگاه واحد پر شوند، در نتیجه خطوط جوش مرتبط با چندین راهگاه را حذف می‌کنند.

با این حال، تنها یک حجم کوتاه ثابت از مذاب تزریق می شود و یک شات کوتاه به طورعمدی تولید می شود.

در پایان این مرحله تزریق پلیمر (یا پس از یک تاخیر کوتاه)، گاز فشرده، معمولاً نیتروژن به دلیل بی اثر بودن و در دسترس بودن نسبی آن، از طریق هسته مرکزی مذاب تزریق می شود.

فشار گاز بر روی هسته مذاب سیال وارد می شود و فرآیند پر شدن قالب را تکمیل می کند.

گاز مسیری با کمترین مقاومت را طی می کند، شبکه ای از بخش های هدایت کننده جریان ضخیم (کانال های گاز) از پیش طراحی شده را نفوذ و سوراخ می کند، پلیمر مذاب را در هسته جابجا می کند و کل حفره را پر می کند.

این مرحله از فرآیند به عنوان فاز اولیه نفوذ گاز توصیف می شود. از آنجایی که این یک فرآیند کوتاه است، بسته بندی توسط کوبه یا بالشتک تزریق انجام نمی شود، بلکه توسط فشار خود گاز انجام می شود.

پس از پر شدن قالب، فشار گاز به منظور بسته بندی قطعه و جبران انقباض حجمی (نفوذ گاز ثانویه) حفظ می شود. پس از خنک شدن قطعه تا جایی که به اندازه کافی سفت و سخت شده باشد و اماده برای بیرون راندن باشد، گاز از طریق یک پین یا با جدا کردن اسپرو (و گاهی اوقات بازیافت) قبل از باز شدن قالب و بیرون ریختن قطعه خارج می شود.

فازهای اساسی فرآیند قالب گیری تزریقی به کمک گاز در شکل زیر نشان داده شده است.

(بالا) شماتیک مراحل مختلف فرآیند قالب گیری تزریقی به کمک گاز را نشان می دهد. شماتیک (پایین) که محل تزریق گاز نازل و قالب را نشان می دهد

چندین فناوری قالب گیری به کمک گاز در دسترس هستند. یک تمایز اولیه بین این فرآیندها بر اساس محل تزریق گاز فشرده است. بسته به فرآیند خاص، گاز را می توان از طریق نازل دستگاه قالب گیری یا مستقیماً از طریق رانرها یا حفره ها به داخل ابزار تزریق کرد.

هنگامی که از تزریق گاز با نازل استفاده می شود، همه کانال های گاز باید از نازل شروع شوند، در حالی که با راهگاه گاز مستقیم به داخل حفره، کانال گاز را می توان مستقل از محل راهگاه مذاب داخل حفره قرار داد.

در حالی که فرآیندهای تزریق مستقیم گاز متنوع تر هستند، هنگام استفاده از این فرآیندها، طراح باید با مشکلات زیبایی مرتبط با تزریق مذاب و تزریق گاز و تهویه کنار بیاید.

این فرآیند قالب گیری دارای روش های طراحی و ساخت منحصر به فرد در فرآیند تزریق پلاستیک می باشد.